W sezonie 1991/92 usunięto jeden ze starych bastionów angielskiej piłki - tarasy z miejscami stojącymi. Podążano za ogólnym trendem, który rozwinął się po ogłoszeniu Raportu Taylora napisanego po tragedii na Hillsborough. Dla United oznaczało to zburzenie Stretford End co było dość emocjonalnym przeżyciem ze względu na znaczenie tych światowej sławy tarasów. W ich miejscu powstała nowa trybuna z 10,164 krzeseł, która kosztowała 10 mln funtów.
"Kiedy dołączyłem do United nikt nie chciał mieć do czynienia z futbolem. Angielskie zespoły miały zakaz gry w Europie, kibice byli trzymani za ogrodzeniem, rząd chciał, żeby ludzie nosili karty rejestracyjne. Futbol był synonimem kłopotów" - wspomina Brian McClair, który podpisał kontrakt z klubem w 1987 r.
Stadion ze wszystkimi miejscami siedzącymi spowodował zmiany. Trudniej jest awanturować się siedząc i zbierać się w grupach. Nie wszystkim się to oczywiście podobało, ale po tragediach na Heysel i Hillborough bezpieczeństwo było na pierwszym miejscu.
"Jednym z powodów, dla których Old Trafford przyciąga tłumy jest poczucie bezpieczeństwa" - dodaje Brian.
Przebudowę Stretford End zakończono w sezonie 1992/93, kiedy to Manchester United został pierwszym mistrzem Premiership, nowej wersji FA Premier League.
W 1995 r. zburzono stara trybunę przy United Road i przed Mistrzostwami Europy w 1996 r. od podstaw zbudowano North Stand - Trybunę Północną. Ten projekt kosztował 27 mln funtów i podniósł pojemność stadionu do 55,000 dzięki trzypoziomowej konstrukcji z 25,300 miejscami i największym dachem na świecie. We wnętrzu Trybuny Północnej zaprojektowano wspaniałe muzeum i restaurację The Red Cafe.
| Poprzednia strona | Następna strona |